Onder het genot van "cultuur' (de 5e symphonie van Mahler werd uitgezonden door de Israelische zender) en techniek (airco) reden we door de droge, kale onafzienbare heuvels,vlakten en bergen van de Negev woestijn.
Je zal hier toch als volk 40 jaar doorheen hebben moeten zwerven.
En als je denkt dat de woestijn een grote zandvlakte is heb je het mis, je moet heel wat klimmen en dalen, er zijn mooi uitziende witte heuvels, geslepen door de wind, maar ook kale onherbergzame rotsen en eindeloze vlakten.
Er groeit nauwelijks iets en de boompjes en struikje die je ziet zien er allemaal grauw en grijs uit,(en nu is het regenseizoen net geweest).
Mooie tegenstelling is Jesaja 35, als God optreedt en zijn volk bevrijdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten